De verlaten vrouw

De vrouw loopt binnen, ze kijkt wit, haar ogen staan vermoeid en ze heeft donkere kringen rond haar ogen. Ze komt op mij over als fragiel. Haar aanstaande ex man geeft ons een stevige handdruk en begint direct een praatje over het weer.

Wat een verschil tussen die twee in energie. Als we met zijn vieren aan tafel zitten vragen we wat ze heeft doen besluiten om aan tafel te komen.

Het antwoord is simpel, ze gaan scheiden.

We vragen wat maakt dat ze voor een mediator hebben gekozen en niet voor bijvoorbeeld een advocaat.. Ze geven aan dat ze ondanks alles dat er gebeurd is, toch willen proberen om er samen uit te komen.

Dat ondanks alles triggert mij, dus vraag ik erna.
“ mag ik vragen wat er gebeurt is”

Zei zegt, “ zeg jij het maar” haar hoofd zakt naar beneden, haar schouders zakken in.
Hij zegt “ we zijn 21 jaar bij elkaar geweest, we hebben samen 5 kinderen gekregen, we hebben goede en minder goede tijden gekend. Voor mij is de koek echt op.”

Ze kijkt snel naar links om te horen of hij nog iets gaat zeggen.

Ze blijven stil dus stel ik de vraag: “ wat maakt dat de koek op is?”

Opeens kijkt ze op, ze heeft een felle blik in haar ogen.
“ hij heeft een ander!”

Zo het hoge woord is eruit….

Ook bij dit koppel zit veel verdriet en onmacht. De vrouw in dit verhaal kwam er na 2 jaar achter dat haar man haar bedroog met een andere vrouw. Hij biechtte het net voor de kerst zelf op. Hij gaf aan dat hij niet langer met dit grote geheim kon leven, dat voor hem de kaars al jaren geleden was opgebrand en dat hij wilde scheiden.

Voor haar kwam dit nieuws als donderslag bij een heldere hemel. Ja ze hadden problemen en ze waren uit elkaar gegroeid. En ja, ze hadden weinig echt oog voor elkaar. Hij had zelfs een paar keer aangegeven dat hij “ de ons” van vroeger zo miste. Ook leken ze elkaar niet meer te begrijpen en hadden ze vaak woorden.

Maar dit had ze nooit van hem verwacht, ze was boos, verdrietig en kwaad en dat allemaal tegelijkertijd. Hun hele leven stond op de kop en het leven van de kinderen alleen maar omdat hij verliefd was geworden.

In onze praktijk werken we met rouw curve van Kübleross. Deze laat de 5 fases van rouw zien. De meeste mensen in onze praktijk hebben deze curve weleens gezien. Wat ze echter niet beseffen is dat beide echtgenoten door deze fase heen gaan. Ook diegene die het gezin verlaat is door deze 5 fases van rouw heen gegaan.

Voor de vrouw in dit geval is het van belang dat zij beseft dat haar ex-man ook door al deze fases is gegaan. En de man van dit verhaal moet beseffen dat zijn ex-vrouw pas aan het begin staat van de curve. Zij moet nog alle stappen doorlopen.

Gelukkig snapte deze man dat en gaf hij haar de ruimte om boos en verdrietig te zijn. Ook hadden ze bij ons gesprekken hoe het zo ver was gekomen. Deze gesprekken waren voor hen beide moeilijk en confronterend maar wel noodzakelijk om met een schone lei verder te kunnen gaan.

Na de gesprekken zei ze tegen hem “ ik begrijp nu, dat jij je vaak eenzaam hebt gevoelt zoals ik me ook vaak eenzaam en alleen heb gevoeld. Ik kan nog steeds niet geloven dat je me twee jaar bedonderd hebt daarvoor heb ik echt tijd nodig om dat een plekje te geven’.

Wel wil ik dit huwelijk samen met jou goed afsluiten dat zijn we verplicht naar onze kinderen en na elkaar.

Richard en ik gingen aan de hand van hun wensen aan de berekeningen beginnen. We werkte meerdere versies uit. Wat als zij bleef wonen in de huidige woning, wat als hij bleef wonen, wat als ze het huis verkochten. Wat als ze gingen huren.

We bespraken alle mogelijkheden en in overleg met elkaar besloten ze beide op een andere plek verder te gaan en het ouderlijk huis te verkopen.

De kindregeling stond zo op papier, ze hadden jarenlang als team samengewerkt ze hadden weinig tot geen opvoed issues.

Zes maanden na onze eerste ontmoeting, kwamen ze samen de contracten tekenen.
Zij had haar haren geverfd, ze had een mooie nieuwe jas aan. Haar huid zag minder grauw en donker. Ik gaf haar een compliment en ze zei;

“ ik slaap de laatste weken zo heerlijk, ik kan weer diagonaal liggen’.
Ze stootte hem bij haar grapje aan. Ze wisselde een glimlach met elkaar.

Toen ze de deur uitliepen gaven wij elkaar ook een glimlach, zoals het ernaar uitzag hadden de kinderen van dit stel een rustige toekomst voor de boeg en gelukkig, gelukkig geen vechtscheiding.